Temat 08 - System plików FAT16 i FAT32.

System plików – metoda przechowywania plików, zarządzania plikami, informacjami o tych plikach, tak by dostęp do plików i danych w nich zgromadzonych był łatwy dla użytkownika systemu; także: wolumin.

Systemy plików stosuje się dla różnych nośników danych, takich jak dyski, dyskietki, a także w strumieniach danych, sieciach komputerowych, pamięciach. We współczesnych systemach operacyjnych bezpośrednie operowanie na danych w plikach zarezerwowane jest tylko dla systemu operacyjnego, aplikacje mają dostęp tylko do operacji na plikach i mają zabroniony bezpośredni dostęp do nośnika danych.

Z formalnego punktu widzenia system plików to reguły umieszczania na nośniku abstrakcyjnych danych oraz informacji umożliwiających przechowywanie tych danych, łatwy i szybki dostęp do informacji o danych oraz do tych danych, manipulowania nimi a także sposobach usuwania ich.

Większość systemów operacyjnych posiada własny (macierzysty) system plików, rozwijany równolegle z nim (np. FAT w DOS-ie, NTFS w Microsoft Windows NT lub ext/ext2/ext3/ext4 i ReiserFS/Reiser4 w Linuksie), ze względu na pewne specyficzne właściwości nadawane plikom (np. atrybut wykonywalności pliku), podobnie jak niektóre nośniki danych (np. ISO 9660 i UDF na CD-ROM/DVD), jednak sam system plików jest niezależny od nich. Same systemy operacyjne (w szczególności Unix i jego pochodne) potrafią obsługiwać wiele systemów plików.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_plik%C3%B3w

FAT16 - Odmiana systemu plików FAT, z którego mogą korzystać różne systemy operacyjne.

Pierwsze komputery klasy PC pracujące pod kontrolą systemu DOS miały architekturę 16-bitową. Oznaczało to, że ich system plików mógł opisać tylko 2¹⁶, czyli 65536 klastrów. Klastry były rozmiarowo równe fizycznym sektorom dysku twardego (512 bajtów), jednakże ograniczało to pojemność do 32 MB. Większy dysk twardy trzeba było dzielić na partycje. Zatem postanowiono zwiększyć rozmiar jednostek alokacji. Jednakże gdy wielkość dysków doszła do 1 gigabajta, jednostki alokacji osiągnęły rozmiar 32 kilobajtów. Tak duża wielkość spowodowała duże marnotrawstwo przestrzeni dyskowej (nawet najmniejszy plik zajmował 32 kilobajty). Drugim mankamentem systemu plików FAT było ograniczenie wielkości pliku do 2,1 GB. Wymienione cechy spowodowały konieczność stworzenia następcy – systemu FAT32. Inną cechą systemu FAT16 jest nierozróżnianie wielkości liter w nazwach plików, oraz ograniczenie długości nazwy plików do 12 znaków.

FAT16 jest stosowany w systemach operacyjnych Microsoftu od MS-DOS do Windows 95. W Windows 95 OSR2 wprowadzono po raz pierwszy FAT32, który wraz z NTFS jest stosowany w nowszych systemach tej firmy. System FAT16 jest nadal często stosowany na niewielkich mediach, np. kartach pamięci flash.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/FAT16

FAT32 - Odmiana systemu plików FAT, po raz pierwszy zastosowany w systemie operacyjnym Windows 95 OSR2, następca FAT16.

FAT32 (który pomimo nazwy sugerującej 32 bity, używa tylko 28 bitów) pozwalając teoretycznie na opisanie 268.435.438 klastrów, co umożliwiałoby użycie go nawet na wieloterabajtowych dyskach twardych. W rzeczywistości, z powodu ograniczeń wbudowanych w program użytkowy "fdisk" firmy Microsoft, który obsługuje maksymalnie 4.177.920 klastrów (~2²²), wielkość dysku obsługiwanego w tym systemie plików nie może przekroczyć 2 terabajtów. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie Microsoftu [1]. Maksymalny rozmiar pliku to 4 GB - 1 B (2³² B - 1 B). Limit 2TB jest podyktowany limitem wielkości partycji w tablicy partycji, zaś limit wielkości pliku wynika z kompatybilności ze starszymi systemami (4G-1 to limit wielkości pliku od czasów DOSa w wersji 3.x - pomimo ówczesnego limitu 32MB na partycję dyskową).

W momencie powstania był wyraźnie lepszy od swojego poprzednika - FAT16, jednak od samego początku nie był planowany jako docelowy system plików, gdyż już wtedy istniał NTFS. W Windows XP można korzystać z FAT, można także zainstalować go na takiej partycji, jednak systemowe narzędzia nie potrafią utworzyć partycji FAT32 o rozmiarze większym niż 32 GB. Aby utworzyć partycję FAT o rozmiarze większym niż 32 GB, należy posłużyć się alternatywnym narzędziem do partycjonowania: PQMagic, systemem Windows 95 (OSR2)/98 lub systemem Linux (patrz polecenie mkdosfs).

Kompatybilność [edytuj]

Następujące systemy Microsoftu nie rozpoznają oraz nie mogą startować z partycji FAT32.

• MS-DOS 7.0 i wcześniejsze,
• Microsoft Windows 95 (z wyjątkiem wersji OSR2),
• Microsoft Windows NT 4.0 i wcześniejsze — istnieją jednak sterowniki pozwalające na obsługę FAT32 w tych systemach (odczyt i zapis, ale bez możliwości startu z takiej partycji). System FAT32 jest obsługiwany przez systemy uniksowe, jednak jego struktura nie pozwala na używanie ich jako głównych partycji systemowych w tym środowisku.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/FAT32